skatologia

skatologia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌskatɔˈlɔɟja], AS: [skatoloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. termin literacki określający żarty, sceny i aluzje dotyczące fizjologicznych wydalin ludzkich; zob. też skatologia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	skatologia
dopełniacz	skatologii
celownik	skatologii
biernik	skatologię
narzędnik	skatologią
miejscownik	skatologii
wołacz	skatologio

przykłady:

(1.1) Seks i skatologia były głównymi tematami rozmów, treścią humorystycznych opowieści, żartów i zachowań na weselach, chrzcinach, podczas kolęd, na zabawach młodzieży.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skatolog m, skatol m

przym. skatologiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. σκῶρ (skṓr), gr. σκατός (skatós) → odchody, kał + pol. -logia

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) escatología ż
• nowogrecki: (1.1) σκατολογία ż

źródła: