lafirynda

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

lafirynda (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌlafʲiˈrɨ̃nda], AS[lafʹirnda], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. obraź. prostytutka lub kobieta mająca przygodne kontakty seksualne z mężczyznami[1]
(1.2) przen. pot. obraź. kobieta, do której mówiący ma negatywny stosunek[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nie mówcie, jaka to ze mnie lafirynda - świetnie o tym wiem[3].
(1.2) Jakaś lafirynda do niego cały dzień wydzwania. Spać nie daje[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) prostytutka; eufem. kobieta lekkich obyczajów; wulg. dziwka, kurwa, wywłoka, zdzira; przest. ladacznica, nierządnica, rozpustnica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niepewna, prawdopodobnie z niem. leicht + verirrendełatwo + błądząca lub niem. Laffereibłazeństwo, lub niem. Löfflereikokieteria[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „lafirynda” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „lafirynda” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. Natrina, www.forumowisko.pl, 2008-01-13, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. Włodzimierz Kowalewski, Excentrycy, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.