inchoatywny

inchoatywny (język polski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) gram. oznaczający początek pewnego procesu lub czynności

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	inchoatywny		inchoatywna	inchoatywne	inchoatywni	inchoatywne
dopełniacz	inchoatywnego		inchoatywnej	inchoatywnego	inchoatywnych
celownik	inchoatywnemu		inchoatywnej	inchoatywnemu	inchoatywnym
biernik	inchoatywnego	inchoatywny	inchoatywną	inchoatywne	inchoatywnych	inchoatywne
narzędnik	inchoatywnym		inchoatywną	inchoatywnym	inchoatywnymi
miejscownik	inchoatywnym		inchoatywnej	inchoatywnym	inchoatywnych
wołacz	inchoatywny		inchoatywna	inchoatywne	inchoatywni	inchoatywne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Prefiks za- wyspecjalizował się w funkcji inchoatywnej, choć w staropolszczyźnie i we współczesnym języku ogólnym jest także wykorzystywany do tworzenia formacji słowotwórczych, w których informuje o osiągnięciu kresu realizacyjnego akcji.

składnia:

kolokacje:

(1.1) czasownik inchoatywny • funkcja inchoatywna • znaczenie inchoatywne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inchoatiwum n, inchoatywność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. inchoātīvus, od łac. inchoō → rozpocząć, położyć podwaliny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) inchoative
• francuski: (1.1) inchoatif
• hiszpański: (1.1) incoativo
• niemiecki: (1.1) inchoativ
• portugalski: (1.1) incoativo
• włoski: (1.1) incoativo

źródła: