dubleton

dubleton (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) karc. w brydżu: dwie karty w tym samym kolorze

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dubleton	dubletony
dopełniacz	dubletonu	dubletonów
celownik	dubletonowi	dubletonom
biernik	dubleton	dubletony
narzędnik	dubletonem	dubletonami
miejscownik	dubletonie	dubletonach
wołacz	dubletonie	dubletony

przykłady:

(1.1) Przy trzech kartach w kolorze uzgadnianym liczy się 1 punkt za dubleton, 2 punkty za singla i 3 punkty za renons w każdym z pozostałych kolorów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. doubleton

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) doubleton
• bułgarski: (1.1) дубъл m (dubǎl)
• fiński: (1.1) dubbeli

źródła: