bound

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bound (język angielski)[edytuj]

wymowa:
SAMPA/"baUnd/
IPA/ˈbaʊnd/
wymowa amerykańska?/i
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) forma czasu przeszłego prostego (past simple) czasownika to bind
(1.2) imiesłów czasu przeszłego (past participle) czasownika to bind

czasownik

(2.1) skakać, pędzić skokami
(2.2) ograniczać
(2.3) wyznaczać granicę
(2.4) być granicą

rzeczownik

(3.1) skok, sus
(3.2) ograniczenie
(3.3) granica
(3.4) mat. kres

przymiotnik

(4.1) związany, spętany
(4.2) związany obietnicą, prawem, umową, itp.
(4.3) przest. gotowy, przygotowany
(4.4) pewny, mający zdeterminowaną przyszłość
(4.5) o książce: oprawiony
(4.6) gotowy aby zacząć
(4.7) kierujący się na
(4.8) przeznaczony dla
odmiana:
przykłady:
(4.4) We're bound to be late.Na pewno się spóźnimy.
(4.7) Which way are you bound?W którą stronę się kierujesz?
(4.8) Is that message bound for me?Czy to wiadomość przeznaczona dla mnie?
składnia:
kolokacje:
(3.4) upper boundmat. kres górnylower boundmat. kres dolny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. bind, binding
rzecz. binder, binding, bind
przym. binding, unbound
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. Aneks:Język angielski - czasowniki nieregularne
źródła: