binding

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

binding (język angielski)[edytuj]

wymowa:
enPR: bīn'dēng, IPA/ˈbaɪndiŋ/, SAMPA/"baIndiN/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) okładka, oprawa, obwoluta
(1.2) oprawianie
(1.3) wiązanie, mocowanie

przymiotnik

(2.1) praw. obowiązujący, wiążący

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) imiesłów czasu teraźniejszego (present participle) czasownika to bind
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(2.1) binding normnorma obowiązująca • binding offerwiążąca oferta • binding statementwiążące oświadczenie • binding statuteustawa obowiązująca
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. bind, bound
rzecz. binder, bind, bound
przym. unbound, bound
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: