barbarzyństwo

barbarzyństwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) brak cywilizacji

(1.2) ogół ludów niecywilizowanych w starożytności

(1.3) antrop. etap rozwoju ludzkości według Lewisa Morgana

(1.4) przen. zachowanie uznane za nie do zaakceptowania

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	barbarzyństwo	barbarzyństwa
dopełniacz	barbarzyństwa	barbarzyństw
celownik	barbarzyństwu	barbarzyństwom
biernik	barbarzyństwo	barbarzyństwa
narzędnik	barbarzyństwem	barbarzyństwami
miejscownik	barbarzyństwie	barbarzyństwach
wołacz	barbarzyństwo	barbarzyństwa

przykłady:

(1.3) Po etapie dzikości nastał etap barbarzyństwa.

(1.4) Wyrzucenie starego kredensu było barbarzyństwem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) barbaria

(1.4) prostactwo, prymitywizm

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Berber mos, Barbara ż, barbaryzm mrz, barbarzyńca mos, barbarzyńskość ż

przym. barbarzyński

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. barbarzyńca

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) barbarism, barbarity
• arabski: (1.1) وحشية ż
• duński: (1.4) barbarisme w
• esperanto: (1.4) barbaraĵo
• hiszpański: (1.1) barbaridad ż
• interlingua: (1.1) barbaria, barbaritate; (1.4) barbaria
• litewski: (1.1) barbariškumas m
• norweski (bokmål): (1.4) barbarisme m
• norweski (nynorsk): (1.4) barbarisme m
• ukraiński: (1.1) варварство n
• węgierski: (1.1) barbárság
• włoski: (1.1) barbarità ż

źródła: