amieński

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

amieński (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) rzad. związany z Amiens, dotyczący Amiens
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikamieńskiamieńskaamieńskieamieńscyamieńskie
dopełniaczamieńskiegoamieńskiejamieńskiegoamieńskich
celownikamieńskiemuamieńskiejamieńskiemuamieńskim
biernikamieńskiegoamieńskiamieńskąamieńskieamieńskichamieńskie
narzędnikamieńskimamieńskąamieńskimamieńskimi
miejscownikamieńskimamieńskiejamieńskimamieńskich
wołaczamieńskiamieńskaamieńskieamieńscyamieńskie
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Umysły, trzeźwiej zapatrujące się na rzeczy, uważały pokój amieński jedynie za zawieszenie broni[1].
(1.1) Dla pomieszczenia tych relikwii w 1244 r. rozpoczęła się budowa paryskiej Sainte-Chapelle. Wraz z rozpoczęciem jej budowy w paryskim stylu dworskim nastąpiła reorientacja z form reimskich ku amieńskim[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Amiens n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Karol Lewald, Historya XIX wieku na podstawie źródeł i najnowszych opracowań, s. 41, nakład „Prawdy”, Warszawa 1888.
  2. ↑ Rocznik historii sztuki, t. XXX, s. 78, Warszawa 2005.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=amieński&oldid=7876629”