zawieszenie broni

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zawieszenie broni (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌzavʲjɛˈʃɛ̃ɲɛ ˈbrɔ̃ɲi], AS[zavʹi ̯ešńe brõńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) umówione zaprzestanie walk przez wszystkie strony na wszystkich frontach; zob. też zawieszenie broni w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek rządu,
przykłady:
(1.1) Umysły, trzeźwiej zapatrujące się na rzeczy, uważały pokój amieński jedynie za zawieszenie broni[1].
(1.1) Rebelianci zgodzili się na zawieszenie broni, podczas gdy toczyły się rozmowy pokojowe.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rozejm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zawieszenie broni nie oznacza pokoju, lecz jedynie przerwanie walk, które może być tylko tymczasowe, ale może również być zapowiedzią pokoju.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Karol Lewald, Historya XIX wieku na podstawie źródeł i najnowszych opracowań, s. 41, nakład „Prawdy”, Warszawa 1888.