łęk

łęk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jeźdz. część siodła wygięta do góry; zob. też Łęk (element siodła) w Wikipedii

(1.2) jeźdz. siodło z przednią i tylną częścią wygiętymi do góry

(1.3) archit. element konstrukcyjny lub dekoracyjny w formie łuku; zob. też Łęk (architektura) w Wikipedii

(1.4) sport. uchwyt w kadłubie konia gimnastycznego

(1.5) geol. wklęsły fałd warstw skalnych; zob. też Synklina w Wikipedii

(1.6) techn. jarzmo wahliwe łukowe

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łęk	łęki
dopełniacz	łęku	łęków
celownik	łękowi	łękom
biernik	łęk	łęki
narzędnik	łękiem	łękami
miejscownik	łęku	łękach
wołacz	łęku	łęki

przykłady:

(1.1) Łęk tylny jest zazwyczaj dłuższy i bardziej płaski od łęku przedniego.

(1.3) Gurty pojawiły się w sklepieniu kolebkowym jako tzw. łęki jarzmowe.

(1.4) Podczas ćwiczeń na koniu z łękami jeden z zawodników zwichnął bark.

(1.5) W geologii wklęsły fałd skalny nazywamy łękiem albo synkliną.

składnia:

kolokacje:

(1.3) łęk przyporowy

synonimy:

(1.5) synklina

antonimy:

(1.5) antyklina, siodło

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. łękowaty, łękowy

rzecz. przełęcz ż, łękotka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *lǫkъ

uwagi:

tłumaczenia:

(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: synklina

• niemiecki: (1.1) Zwiesel ż
• węgierski: (1.1) kápa, nyeregkápa
• włoski: (1.1) arcione m; (1.3) arco m

źródła: