konstrukcyjny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

konstrukcyjny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌkɔ̃w̃strukˈʦ̑ɨjnɨ], AS[kõũ̯strukcyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący konstrukcji, związany z konstrukcją[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na plac budowy przywieziono elementy konstrukcyjne dźwigu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) biuro / przedsiębiorstwo konstrukcyjne • element / detal konstrukcyjny • plany konstrukcyjne
synonimy:
antonimy:
(1.1) dekonstrukcyjny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konstruktywność ż, konstrukcja ż, dekonstrukcja ż, konstruktor m, konstruktorka ż, konstruowanie n, rekonstrukcja ż
czas. konstruować, dekonstruować, rekonstruować, skonstruować, przekonstruować
przym. konstruktywny, dekonstrukcyjny
przysł. konstrukcyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „konstrukcyjny” w: SJP.pl.