zabawny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zabawny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[zaˈbavnɨ], AS[zabavny]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wywołujący rozbawienie, śmiech
(1.2) o wesołym usposobieniu
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Opowiem wam zabawną historię.
(1.1) Zabawny facet, myślał, że mi wciśnie ten złom.
(1.2) To naprawdę zabawny facet, nie sposób się z nim nudzić.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) paradny, śmieszny, zaskakujący, absurdalny, pobudzający do śmiechu, humorystyczny
(1.2) figlarny, paradny, rozrywkowy, swawolny, śmieszny, wesoły, komiczny, żartobliwy, pocieszny, sowizdrzalski
antonimy:
(1.1) nieśmieszny, niewyróżniający się
(1.2) ponury, smutny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zabawa, zabawka, zabawność
czas. zabawiać (się), zabawić (się)
przysł. zabawnie
przym. zabawowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
por. przezabawny
tłumaczenia:
źródła: