żartobliwy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

żartobliwy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌʒartɔˈblʲivɨ], ASartoblʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) często żartujący
(1.2) mający znamiona żartu
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Zwykle wesoły, żartobliwy, serdeczny ze mną nawet do przesady, Campilli był dzisiaj wyraźnie nieswój[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) skrót żart.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żart m, żarcik m, żartobliwość ż, żartowniś mos, żartownisia ż, żartowanie n, zażartowanie n
czas. żartować ndk., zażartować dk.
przysł. żartobliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tadeusz Breza, Urząd, 1960, Narodowy Korpus Języka Polskiego.