absurdalny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

absurdalny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌapsurˈdalnɨ], AS[apsurdalny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nie podlegający logicznemu wyjaśnieniu
(1.2) log. wewnętrznie sprzeczny
(1.3) pot. ogromny
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) NFZ w absurdalny sposób rozlicza się ze szpitalami.
(1.3) Zapłaciłam za taksówkę absurdalną sumę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) absurdalne wymagania / wymogi • absurdalny humor • absurdalny pomysł / sposób
(1.3) absurdalna suma
synonimy:
(1.1) bezsensowny, bzdurny, niedorzeczny, nonsensowny, poroniony
(1.2) bezsensowny, niekoherentny, nielogiczny, niespójny, nonsensowny
(1.3) astronomiczny, groteskowy, horrendalny, niebotyczny
antonimy:
(1.2) koherentny, logiczny, spójny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. absurd m, absurdzik m, absurdalność ż, absurdalizowanie n
czas. absurdalizować
przysł. absurdalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. absurd + -alny
uwagi:
(1.1) Częstym błędem jest zrównywanie ze sobą słów irracjonalny oraz absurdalny. Coś co jest irracjonalne odbiega od zasad zdrowego rozsądku; innymi słowy jest nierozsądne. Natomiast coś co jest absurdalne odbiega od zasad logiki; innymi słowy jest nielogiczne[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „absurdalny” w: Ewa Rudnicka, Marek Zboralski, Praktycznie najlepszy słownik błędów językowych. Słowa, zdania, wyrażenia (tworzenie i stosowanie), Agencja NOMEN, Poznań 2020, ISBN 978-83-959212-0-9, s. 13.