vinum

vinum (język łaciński)

vinum (1.1)

vinum (1.2)

wymowa:

wymowa tradycyjna

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wino (napój)

(1.2) przen. winogrona, winorośl

odmiana:

(1.1-2) vīnum, vīnī (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	vīnum	vīna
dopełniacz	vīnī	vīnōrum
celownik	vīnō	vīnīs
biernik	vīnum	vīna
ablatyw	vīnō	vīnīs
wołacz	vīnum	vīna

przykłady:

(1.1) Vinum mihi in cerebrum abiit. → Wino uderzyło mi do głowy.

(1.1) Visne vinum rubrum an album? → Chcesz wino czerwone czy białe?

(1.2) Qui locus vino optimus dicetur esse et ostentus soli, (…) helvolum minusculum conserito. → W miejscu, które uchodzi za najlepsze dla winorośli, i wystawionym na słońce, sadź odmianę żółtawą małą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) vinus m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vinarius m, vinitor, vinetum, vinalia, vinolentia, vinea

przym. vinarius, vinosus, vinolentus, vinaceus

związki frazeologiczne:

in vino veritas

etymologia:

uwagi:

źródła: