locus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

locus (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. (RP) IPA/ˈləʊkəs/, SAMPA/"l@Uk@s/
amer. IPA/ˈloʊkəs/, SAMPA/"loUk@s/
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) umiejscowienie
(1.2) geom. miejsce geometryczne (zbiór punktów spełniających dany warunek)
(1.3) biol. locus (obszar chromosomu zajmowany przez dany gen)
(1.4) med. miejsce przez które do organizmu wkroczył patogen
odmiana:
(1) lp locus; lm loci
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) psych. internal/external locus of control
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

locus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) miejsce
odmiana:
(1.1) locus, loci (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) locum
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. locum n, locatio ż
zdrobn. loculus m
czas. loco
przym. locuples
przysł. localiter
związki frazeologiczne:
genius loci
etymologia:
uwagi:
(1.1) „locus” określa mniejsze (np. mieszkanie) miejsce niż „locum” (cały region, państwo itp.)
źródła: