Przejdź do zawartości

szew

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
szew (1.1)
szew (1.2)
szew (1.4)
szew (1.5)
szew (1.7)
wymowa:
IPA[ʃɛf], AS[šef], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
homofon: szef
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miejsce zszycia dwóch fragmentów tkaniny
(1.2) anat. nieruchome połączenie kości przy pomocy bardzo krótkich włókien łącznotkankowych; zob. też szew (anatomia) w Wikipedii
(1.3) anat. łącznotkankowe pasma, stanowiące miejsca przyczepu symetrycznych mięśni
(1.4) med. operacyjne zszycie tkanek miękkich; zob. też szew (chirurgia) w Wikipedii
(1.5) med. środ. nić chirurgiczna
(1.6) med. pot. blizna po operacyjnym zszyciu tkanek miękkich
(1.7) techn. połączenie brzegów metalowych elementów poprzez nitowanie lub spawanie; zob. też szew (technika) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-7)
przykłady:
(1.1) O matko, sukienka puściła mi na szwie.
(1.2) Szew to spojenie charakterystyczne dla kości czaszki.[3]
(1.4) Rana wymagała założenia pięciu szwów.
składnia:
kolokacje:
(1.2) szew kostny / łuskowy / piłowaty / płaski / prosty / rowkowy / rozszczepiony / skórny / wieńcowy
(1.4) założyć szwy • szew ciągły / materacowy / pionowy / pojedynczy / poziomy / przekładany / śródskórny / węzełkowy
synonimy:
(1.2) szew kostny
(1.3) szew skórny
(1.4) klamerka, środ. szycie
(1.5) nić chirurgiczna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.3) szew gardła, szew żuchwowo-gnykowy, szew krocza, szew moszny, szew podniebienia
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szwaczka ż, szwalnia ż, podszewka ż, zaszewka ż
zdrobn. szewek m
czas. szyć ndk., szwać ndk.
przym. szwowy, szwaczy, szwalniczy, szwalny
związki frazeologiczne:
pękać w szwachszew mężowski / szew dla tatusia
etymologia:
uwagi:
zob. też szew w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „szew” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 752.
  2. Hasło „szew” w: Daniela Podlawska, Magdalena Światek-Brzezińska, Słownik poprawnej polszczyzny, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-7446-842-8, s. 441.
  3. Wikipedia