szwaczka

szwaczka (język polski)

szwaczka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʃfaʧ̑ka], AS: [šfačka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta zawodowo szyjąca w szwalni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szwaczka	szwaczki
dopełniacz	szwaczki	szwaczek
celownik	szwaczce	szwaczkom
biernik	szwaczkę	szwaczki
narzędnik	szwaczką	szwaczkami
miejscownik	szwaczce	szwaczkach
wołacz	szwaczko	szwaczki

przykłady:

(1.1) Szwaczka miała palce pokłute igłami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szwalnia ż, szew m

forma męska szwacz m

przym. szwalniczy

czas. szyć

związki frazeologiczne:

szwaczka od świętego Jacka

etymologia:

uwagi:

por. krawcowa

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) seamstress
• duński: (1.1) syerske w
• hiszpański: (1.1) costurera ż
• norweski (bokmål): (1.1) syerske m/ż, sydame m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) syerske ż, sydame ż
• nowogrecki: (1.1) ράφτρα ż, ασπρορουχού ż
• ukraiński: (1.1) швачка ż
• wilamowski: (1.1) nyteryn ż

źródła: