przyducha

przyducha (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wędk. ryb. obniżenie zawartości tlenu w wodzie skutkujące m.in. śnięciem ryb

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przyducha	przyduchy
dopełniacz	przyduchy	przyduch
celownik	przydusze	przyduchom
biernik	przyduchę	przyduchy
narzędnik	przyduchą	przyduchami
miejscownik	przydusze	przyduchach
wołacz	przyducho	przyduchy

przykłady:

(1.1) Zimą, na skutek zlodzenia, ilość tlenu zmniejsza się i często występuje deficyt tlenowy, co doprowadza do zjawiska przyduchy, w wyniku której następuje wyginięcie oksybiontów.

(1.1) Przyducha zimowa jest wynikiem ograniczonej produkcji tlenu przez roślinność wodną i rozkładu resztek substancji organicznych.

(1.1) Na przyduchy narażone są najczęściej niewielkie zbiorniki wodne (szczególnie bezodpływowe) zawierające mało rozpuszczonego tlenu.

(1.1) W Odrze pojawiają się żywe ryby, ale zagraża im przyducha. Będzie napowietrzanie rzeki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) przyducha letnia / zimowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przyduszanie n, przyduszenie n, duszność ż

czas. przydusić dk., przyduszać ndk.

przym. przyduchowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od przydusić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hypoxia

źródła: