organiczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

organiczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɔrɡãˈɲiʧ̑nɨ], AS[orgãńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biol. chem. będący częścią świata zwierzęcego lub roślinnego, właściwy organizmom żywym lub z nich pochodzący
(1.2) ściśle ze sobą lub z czymś związany
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Glukoza jest związkiem organicznym.
(1.2) Organizm kobiety w ciąży tworzy z płodem organiczną całość.
składnia:
kolokacje:
(1.1) związek organiczny • chemia organiczna • szkło organiczne • schorzenie organiczne
synonimy:
(1.2) nierozerwalny
antonimy:
(1.1) nieorganiczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. organizm m, organ m, organy nmos, organellum n, organika ż, organki nmos, organiczność ż
przym. organowy
przysł. organicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: