Przejdź do zawartości

piątkowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

piątkowy (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[pʲjɔ̃ntˈkɔvɨ], AS[pʹi ̯õntkovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) właściwy piątkowi; dziejący się w piątek
(1.2) dotyczący piątki (jako liczby)
(1.3) dotyczący piątki (jako oceny w szkole)
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) Jedyną możliwością były studia medyczne, ale musiałem mieć doskonałe wyniki na egzaminach wstępnych, bo w szkole nie byłem uczniem piątkowym - nie wydawało mi się, aby to było takie ważne[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) piątkowy wieczórwielkopiątkowy
(1.2) układ piątkowy
(1.3) piątkowy uczeń
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pięcioraczki nmos, piąteczek mrz, pięciornik mrz, piona ż, piątek m, piątka ż, pięć
przym. piąty
licz. pięć
wykrz. piona
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stefan Leder, Witold Leder, Czerwona nić : ze wspomnień i prac rodziny Lederów, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.