paralipomena

paralipomena (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) książk. liter. teksty stanowiące późniejsze dodatki do tekstu głownego; zob. też paralipomena w Wikipedii

(1.2) bibl. starotestamentowe Księgi Kronik; zob. też 1 Księga Kronik w Wikipedii; zob. też 2 Księga Kronik w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	paralipomena
dopełniacz	paralipomenów
celownik	paralipomenom
biernik	paralipomena
narzędnik	paralipomenami
miejscownik	paralipomenach
wołacz	paralipomena

przykłady:

(1.1) Nie przekreślił ani jednego słowa z tego, co był przedtem napisał […]; przeciwnie nawet, w wydanych pod sam koniec życia paralipomenach poematu Batrachomyomachia wyszydza w wierszach smutną zaprawionych ironią, patryotyczne złudzenia, którym sam chwilowo a mimo woli ulegał.

(1.2) Niewiadomy jest autor Paralipomenów; żydzi, którzy nazywają tę księgę »słowa dnia« przypisują Ezdraszowi jéj ułożenie, po powrocie z niewoli, za pomocą Zacharyasza, albo Aggeusza, którzy w owych czasach żyli.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. παραλειπόμενα (paraleipómena) → tych, które zostały pominięte, D. lm n imiesłowu biernego od gr. παραλείπω (paraleípō) → pomijam

uwagi:

W znaczeniu (1.2) często pisane wielką literą.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) paralipomena lm
• francuski: (1.1) paralipomènes m lm; (1.2) Paralipomènes m lm
• hiszpański: (1.1) paralipómenos m lm
• nowogrecki: (1.1) παραλειπόμενα n lm; (1.2) Παραλειπομένων Βίβλος ż
• portugalski: (1.1) paralipómenos m lm, braz. port. paralipômenos m lm; (1.2) Paralipómenos m lm, braz. port. Paralipômenos m lm
• włoski: (1.1) paralipomeni m lm

źródła: