mięsopustny
mięsopustny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌmʲjɛ̃w̃sɔˈpustnɨ], AS: [mʹi ̯ẽũ̯sopustny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik mięsopustny mięsopustna mięsopustne mięsopustni mięsopustne dopełniacz mięsopustnego mięsopustnej mięsopustnego mięsopustnych celownik mięsopustnemu mięsopustnej mięsopustnemu mięsopustnym biernik mięsopustnego mięsopustny mięsopustną mięsopustne mięsopustnych mięsopustne narzędnik mięsopustnym mięsopustną mięsopustnym mięsopustnymi miejscownik mięsopustnym mięsopustnej mięsopustnym mięsopustnych wołacz mięsopustny mięsopustna mięsopustne mięsopustni mięsopustne
- przykłady:
- (1.2) Gdy w dni mięsopustne jedni oddawali się bezgranicznej wesołości i hulankom, jednocześnie kościół św. Barbary nie mógł w swych murach pomieścić pokutujących biczowników.[3]
- (1.2) […] po weselach z skrzypcami chodził, po kolędach biegał, mięsopustne maszkary robić umiał i fraszki wesołe wyprawiał.[4]
- składnia:
- kolokacje:
- zabawa mięsopustna • niedziela mięsopustna • komedia mięsopustna
- synonimy:
- (1.1) karnawałowy
- (1.2) ostatkowy, zapustny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mięsopust, mięsopustnik, mięsopustowanie
- czas. mięsopustować
- związki frazeologiczne:
- mięsopustnego tura dzieci się strachają
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: karnawałowy
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ostatkowy
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „mięsopustny” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 975.
- ↑ 2,0 2,1 Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. IV, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 678.
- ↑ Z. Gloger: Encyklopedia staropolska
- ↑ W. Łoziński: Oko proroka, czyli Hanusz Bystry i jego przygody
