katastrofa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

katastrofa (język polski)[edytuj]

katastrofa (1.1)
wymowa:
IPA[ˌkataˈstrɔfa], AS[katastrofa], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tragiczny wypadek, którego skutkiem jest czasami śmierć wielu ludzi
(1.2) przen. wyjątkowe nieszczęście
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W katastrofie Titanica zginęło półtora tysiąca ludzi.
składnia:
kolokacje:
(1.1) katastrofa ekologiczna • katastrofa budowlana / morska / w ruchu lądowym
(1.1) osobista katastrofa • katastrofa życiowa
synonimy:
(1.1) kataklizm, klęska
(1.2) tragedia
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wypadek
(1.2) nieszczęście
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. katastroficzność ż, katastrofizm m, katastrofista m, katastrofalność ż, katastrofistka ż
przym. katastrofalny, katastroficzny
przysł. katastrofalnie, katastroficznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. καταστροφή (katastrophḗ) → przewrót
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

katastrofa (język chorwacki)[edytuj]

katastrofa (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) katastrofa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

katastrofa (język czeski)[edytuj]

katastrofa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) katastrofa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. katastrofický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

katastrofa (język łotewski)[edytuj]

katastrofa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) katastrofa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

katastrofa (język słowacki)[edytuj]

katastrofa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) katastrofanagłe, nieoczekiwane wydarzenie z tragicznymi konsekwencjami[1]
(1.2) staroż. teatr. katastrofa[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) prírodná / živelná katastrofa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. katastrofálnosť ż, katastrofickosť ż, katastrofista m, katastrofizmus m
przym. katastrofálny, katastrofický
przysł. katastrofálne, katastroficky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „katastrofa” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.