Przejdź do zawartości

tragiczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tragiczny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[traˈɟit͡ʃnɨ], AS[traǵičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pełen smutku, nieszczęścia lub rozpaczy
(1.2) liter. teatr. dotyczący tragedii (utworu)
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) tragiczny wypadek • tragiczna historia
(1.2) bohater tragiczny
synonimy:
(1.1) dramatyczny, infernalny, koszmarny, makabryczny, okropny, piekielny, porażający, potworny, przeokropny, przeraźliwy, przerażający, straszliwy, straszny, upiorny, wstrząsający, zatrważający[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tragiczność ż, tragedia ż, tragik mos
czas. tragizować ndk.
przysł. tragicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. tragique[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.