ideał

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Idealidealideálideállidéal

ideał (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) doskonałość, najwyższy cel dążeń, pragnień
(1.2) stan rzeczy uznawany za najdoskonalszy
(1.3) mat. podzbiór pierścienia o własnościach pozwalających na konstrukcję pierścienia ilorazowego; zob. też ideał (teoria pierścieni) w Wikipedii
(1.4) mat. taki podzbiór półgrupy, że jeśli pomnożymy jego dowolny element przez dowolny element półgrupy, to wynik pozostanie w tym podzbiorze; zob. też Ideał (teoria półgrup) w Wikipedii
(1.5) mat. pojęcie dualne do pojęcia filtru; zob. też Ideał (teoria mnogości) w Wikipedii
(1.6) ideały: idealistyczne koncepcje

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(2.1) człowiek idealny
odmiana:
(1.1-5)
(2.1)[1]
przykłady:
(1.1) Ideał sięgnął bruku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ideał osobowy • ideał człowieka • ideał pedagoga • ideał nauczyciela • ideał pracownika
(1.2) ideał piękna • ideał piękności • ideał moralności • ideał życia
(1.6) mieć ideały • sprzeniewierzyć się ideałom • urzeczywistniać ideały
synonimy:
(1.1) najdoskonalszy okaz, probierz, wzorzec, ucieleśnienie cnót, nieskazitelność
antonimy:
(1.1) niedoskonałość, ułomność, niedokładność, niekonsekwencja, niedoróbka
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. idealność ż, ideowość ż
przym. idealny
przysł. idealnie
związki frazeologiczne:
chodzący ideał
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.