harmonia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: harmoníaharmooniaharmónia

harmonia (język polski)[edytuj]

harmonia (1.3)
harmonia (1.4)
wymowa:
?/i, IPA[xarˈmɔ̃ɲja], AS[χarmõńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ład
(1.2) muz. element dzieła muzycznego; zob. też harmonika (muzyka) w Wikipedii
(1.3) muz. instrument; zob. też harmonia (instrument) w Wikipedii
(1.4) pot. muz. akordeon

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: harmonium
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Ta książka opisuje jak osiągnąć harmonię umysłu i ciała.
(1.3) Szkoda, że teraz nikt z młodych nie interesuje się grą na harmonii[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) równowaga, zgoda, zgodność
(1.2) harmonika
(1.3) harmoszka
antonimy:
(1.1) chaos, dysharmonia
(1.2) dysonans
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. harmoszka ż, zharmonizowanie n, harmonizacja ż, harmonista mos, harmonijka ż, harmonika ż, harmonium n
przym. harmonijny, harmoniczny
przysł. harmonijnie
czas. harmonizować
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. harmonia < gr. ἁρμονία (harmonía)[2][3]
uwagi:
(1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. K. Radzajewski, Żywot wiejskiego harmonisty
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5.

harmonia (język baskijski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) harmonia, ład[1]
(1.2) muz. harmonia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. harmonika, harmonizazio
przym. harmoniko
czas. harmonizatu
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

harmonia (esperanto)[edytuj]

morfologia:
harmonia
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) harmoniczny, zharmonizowany
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. harmonio, harmoniigilo
czas. harmonii, harmoniigi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

harmonia (język fiński)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈhɑrmoniɑ/
podział przy przenoszeniu wyrazu: har•mo•ni•a
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) harmonia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz fiński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

harmonia (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) harmonia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. harmoniose
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
źródła:

harmonia (język kataloński)[edytuj]

wymowa:
or. IPA[ər.muˈni.ə]
occ. IPA[aɾ.moˈni.a]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) harmonia (równowaga, ład)
(1.2) muz. harmonia (w dziele muzycznym)
odmiana:
(1.1) lp harmonia; lm harmonies
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

harmonia (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) harmonia[1]
odmiana:
(1.1) harmonia, harmoniae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „harmonia” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 293.