równowaga

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

równowaga (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌruvnɔˈvaɡa], AS[ruvnovaga], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spokój i opanowanie[1]
(1.2) stabilny stan jakiegoś układu
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) równowaga trwała / chwiejna / metastabilna
synonimy:
(1.1) harmonia, jedność, pełnia, zrównoważona postawa
(1.2) homeostaza, stabilność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zrównoważenie n, zrównoważanie n, równoważnia ż
czas. równoważyć, zrównoważać ndk., zrównoważyć dk.
przym. równoważny, zrównoważony
związki frazeologiczne:
przyjść do równowagiwyjść z równowagiwytrącić z równowagiwyprowadzić z równowagi
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „równowaga” w: SJP.pl.