harmonijka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

harmonijka (język polski)[edytuj]

harmonijki (1.1)
harmonijka (1.3)
wymowa:
IPA[ˌxarmɔ̃ˈɲijka], ASarmõńii ̯ka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. pot. zob. harmonijka ustna
(1.2) sposób złożenia czegoś przypominający zagięcia miecha podczas ruchu
(1.3) elastyczna osłona łączników członów pojazdów, wagonów
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Jankes cicho przygrywał na harmonijce.
składnia:
kolokacje:
(1.1) harmonijka ustna
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) jarganki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. harmoszka ż, harmonia ż, harmonika ż, harmonium n, harmonista mos, harmonizacja ż, zharmonizowanie n
przym. harmonijny
czas. harmonizować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. harmonia + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: harmonijka ustna
źródła: