chór

chór (język polski)

chór (1.1)

chór (1.3)

wymowa:

​, IPA: [xur], AS: [χur]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. zespół muzyczny składający się z wokalistów; zob. też chór w Wikipedii

(1.2) utwór napisany do wykonywania przez chór (1.1)

(1.3) miejsce na scenie lub w świątyni przeznaczone dla chóru (1.1), także dla instrumentów

(1.4) archit. prezbiterium

(1.5) hist. teatr. grupa osób wykonująca zbiorowe recytacje lub śpiewy; zob. też chór w Wikipedii

(1.6) przen. grupa zgodnych ze sobą osób

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chór	chóry
dopełniacz	chóru	chórów
celownik	chórowi	chórom
biernik	chór	chóry
narzędnik	chórem	chórami
miejscownik	chórze	chórach
wołacz	chórze	chóry

przykłady:

(1.1) Na koncercie zaśpiewa chór uniwersytecki.

(1.2) Bardzo piękna jest partia chóru w Requiem Mozarta.

(1.3) W kościele z chóru bardzo dobrze widać ołtarz.

(1.4) W chórze katedry umieszczono krzesło dla papieża.

(1.6) Przy każdym naszym nowym pomyśle od razu odzywa się chór sceptyków.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chór operowy / wojskowy / cerkiewny / kościelny • chór dziecięcy / chłopięcy • chór żeński / męski / mieszany • chór gregoriański • chóry anielskie • chór śpiewa / wykonuje pieśń / występuje • być członkiem chóru • śpiewać w chórze

(1.3) być na chórze

synonimy:

(1.3) empora, orchestra

antonimy:

(1.1) solista

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) chórzysta, chórzystka

wyrazy pokrewne:

rzecz. chórzysta m, chórzystka ż, chorał m, chóralistyka ż

zdrobn. chórek m

przym. chóralny, chórowy

przysł. chóralnie, chórem

związki frazeologiczne:

mówić zgodnym chórem

etymologia:

łac. chorus < gr. χορός (chorós)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) choir; (1.2) chorus; (1.3) choir, loft
• arabski: (1.1) جوقة
• baskijski: (1.1) abesbatza, koru; (1.5) koru
• białoruski: (1.1) хор m
• bułgarski: (1.1) хор m
• chorwacki: (1.1) zbor m
• duński: (1.1) kor n
• esperanto: (1.1) ĥoro, koruso; (1.2) ĥoraĵo, ĥoro; (1.3) ĥorejo; (1.5) ĥoro
• farerski: (1.1) kór n
• francuski: (1.1) chœur m; (1.2) chœur m; (1.3) chœur m; (1.4) chœur m
• hiszpański: (1.1) coro m; (1.2) coro m; (1.3) coro m; (1.4) coro m
• islandzki: (1.1) kór m; (1.2) kór m; (1.3) kór m
• kaszubski: (1.1) chùr
• łaciński: (1.1) chorus m
• niemiecki: (1.1) Chor m, Vokalensemble n; (1.2) Chor m; (1.3) Chor m
• nowogrecki: (1.1) χορωδία ż; (1.2) χορωδία ż; (1.3) ψαλτήρι n; (1.4) ιερό n
• rosyjski: (1.1) хор m
• szwedzki: (1.1) kör w; (1.2) körsång w, kör w; (1.3) orgelläktare w
• tuvalu: (1.1) kuaea, kaufaipese
• ukraiński: (1.1) хор m
• węgierski: (1.1) kórus
• wilamowski: (1.1) byjn ż, bejn ż; (1.2) byjn ż, bejn ż; (1.3) byjn ż, bejn ż
• włoski: (1.1) coro m

źródła:

chór (język czeski)

wymowa:

IPA: [xɔːɾ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) muz. chór

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chór	chóry
dopełniacz	chóru	chórů
celownik	chóru	chórům
biernik	chór	chóry
wołacz	chóre	chóry
miejscownik	chóru	chórech
narzędnik	chórem	chóry

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

chór (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) archit. kośc. chór (miejsce na podwyższeniu w kościele dla organów albo śpiewających)

(1.2) chór (zbiór śpiewających)

(1.3) muz. chór (pieśń zbiorowa)

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chór	chóry
dopełniacz	chóru	chórov
celownik	chóru	chórom
biernik	chór	chóry
miejscownik	chóre	chóroch
narzędnik	chórom	chórmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) antický chór • vtáčí chór

synonimy:

(1.1) chórus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chórista m, chóristka ż, chórus m

przym. chórický, chórový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: