Wikisłownikarz:Peter Bowman/test6
czwartek (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- , IPA: [ˈʧ̑fartɛk], AS: [čfartek], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) czwarty dzień tygodnia
- (1.2) biol. zespół procesów zachodzących w organizmie żywym lub jego poszczególnych częściach
- (1.3) mały kot
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czwartek czwartki dopełniacz czwartku czwartków celownik czwartkowi czwartkom biernik czwartek czwartki narzędnik czwartkiem czwartkami miejscownik czwartku czwartkach wołacz czwartku czwartki
- wyrazy pokrewne:
- przym. czwartkowy
- licz. czwarty, cztery
- związki frazeologiczne:
- Wielki Czwartek • tłusty czwartek
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kot
- (1.3) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kotek
- źródła:
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 23.