Turów
Turów (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. toponim, nazwa kilku wsi, osad i przysiółków wsi w Polsce; zob. też Turów w Wikipedii
- (1.2) geogr. miasto na Białorusi; zob. też Turów (Białoruś) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Turów Turowy dopełniacz Turowa Turowów celownik Turowowi / przest. (tylko po „ku”) Turowu Turowom biernik Turów Turowy narzędnik Turowem Turowami miejscownik Turowie Turowach wołacz Turowie Turowy
- przykłady:
- (1.1) Wyjeżdżając do Turowa, sprzedała mieszkanie w Kielcach.
- (1.1) Celina mieszkała w Turowie do 2021 roku.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Turowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Turowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Turowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Turowa • mieszkaniec / mieszkanka Turowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Turowie • pochodzić z Turowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Turowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. turowianin mos, turowianka ż
- przym. turowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.2) Тураў (Turaŭ)
- źródła: