Tulcza
Tulcza (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Rumunii, w Dobrudży[1]; zob. też Tulcza w Wikipedii
- (1.2) geogr. okręg we wschodniej Rumunii[1]; zob. też Okręg Tulcza w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tulcza Tulcze dopełniacz Tulczy Tulcz celownik Tulczy Tulczom biernik Tulczę Tulcze narzędnik Tulczą Tulczami miejscownik Tulczy Tulczach wołacz Tulczo Tulcze
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Tulczy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Tulczy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Tulczy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Tulczy • mieszkaniec / mieszkanka Tulczy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Tulczy • pochodzić z Tulczy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Tulczy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. tulczański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tulcea
- bułgarski: (1.1) Тулча
- francuski: (1.1) Tulcea
- rosyjski: (1.1) Тулча
- rumuński: (1.1) Tulcea
- ukraiński: (1.1) Тулча
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.
