dziedziczność: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
dodane {{audio|LL-Q809 (pol)-Olaf-dziedziczność.wav}} |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== dziedziczność ({{język polski}}) == |
== dziedziczność ({{język polski}}) == |
||
{{wymowa}} |
{{wymowa}} |
||
: {{audio|LL-Q809 (pol)-Olaf-dziedziczność.wav}} |
|||
{{znaczenia}} |
{{znaczenia}} |
||
''rzeczownik, rodzaj żeński'' |
''rzeczownik, rodzaj żeński'' |
Wersja z 08:03, 1 mar 2021
dziedziczność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jest dziedziczne
- (1.2) biol. zespół procesów zachodzących podczas powstawania i rozwoju osobniczego organizmów, prowadzący do odtwarzania cech organizmów rodzicielskich; zob. też dziedziczność w Wikipedii
- (1.3) hist. praw. przekazywalność czegoś na podstawie spadku lub następstwa po przodkach[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dziedziczność dziedziczności dopełniacz dziedziczności dziedziczności celownik dziedziczności dziedzicznościom biernik dziedziczność dziedziczności narzędnik dziedzicznością dziedzicznościami miejscownik dziedziczności dziedzicznościach wołacz dziedziczności dziedziczności
- przykłady:
- (1.2) W 1953 r. James Watson i Francis Crick odkryli tajemnicę dziedziczności, rozszyfrowując strukturę DNA[2].
- składnia:
- (1.1) dziedziczność + D.
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.2) atawizm
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziedzic m, dziedziczka n, dziedzictwo n, dziedziczenie n, odziedziczenie n, wydziedziczenie n
- czas. wydziedziczyć, dziedziczyć ndk., odziedziczyć dk.
- przym. dziedziczny
- przysł. dziedzicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dziedziczny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Polityka, nr 03.06, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.