odziedziczyć

odziedziczyć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. dziedziczyć)

(1.1) aspekt dokonany od: dziedziczyć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odziedziczenie n, dziedziczenie n, wydziedziczenie n, dziedziczność ż

czas. wydziedziczyć, dziedziczyć ndk.

przym. dziedziczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziedziczyć

• słowacki: (1.1) zdediť

źródła: