Koldynga
Koldynga (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Koldynga Koldyngi dopełniacz Koldyngi Koldyng celownik Koldyndze Koldyngom biernik Koldyngę Koldyngi narzędnik Koldyngą Koldyngami miejscownik Koldyndze Koldyngach wołacz Koldyngo Koldyngi
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) oblężenie Koldyngi • być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Koldyndze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Koldyngi • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Koldyngi • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Koldyngi • mieszkaniec / mieszkanka Koldyngi • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Koldyndze • pochodzić z Koldyngi • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Koldyngi
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- duń. Kolding < prawdopodobnie duń. kold → zimny < st.duń. kald
- Nazwa notowana w języku duńskim po raz pierwszy w 1231 roku jako Kaldyng.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: