przeznaczony
Wygląd
przeznaczony (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpʃɛznaˈʧ̑ɔ̃nɨ], AS: [pšeznačõny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) ims. przymiotnikowy bierny od: przeznaczyć
- (1.2) o człowieku, ludziach: będący czyimś przeznaczeniem
przymiotnik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik przeznaczony przeznaczona przeznaczone przeznaczeni przeznaczone dopełniacz przeznaczonego przeznaczonej przeznaczonego przeznaczonych celownik przeznaczonemu przeznaczonej przeznaczonemu przeznaczonym biernik przeznaczonego przeznaczony przeznaczoną przeznaczone przeznaczonych przeznaczone narzędnik przeznaczonym przeznaczoną przeznaczonym przeznaczonymi miejscownik przeznaczonym przeznaczonej przeznaczonym przeznaczonych wołacz przeznaczony przeznaczona przeznaczone przeznaczeni przeznaczone nie stopniuje się - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przeznaczony przeznaczeni dopełniacz przeznaczonego przeznaczonych celownik przeznaczonemu przeznaczonym biernik przeznaczonego przeznaczonych narzędnik przeznaczonym przeznaczonymi miejscownik przeznaczonym przeznaczonych wołacz przeznaczony przeznaczeni
- przykłady:
- (1.1) Ta szczoteczka jest przeznaczona do mycia paznokci.
- (1.2) Jesteśmy sobie przeznaczeni.
- (2.1) No i spotkał ciebie łotrze przeznaczony tobie los!
- (3.1) Oto idzie mój przeznaczony!
- synonimy:
- (2.1) przesądzony, nieunikniony, nieuchronny, konieczny
- (3.1) ukochany
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. przeznaczyć dk., przeznaczać ndk.
- rzecz. przeznaczenie n, przeznaczanie n, przeznaczona ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „przeznaczyć” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.