konieczny
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
konieczny (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który dotyczy konieczności; jest nieunikniony lub niezbędny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik konieczny konieczna konieczne konieczni konieczne dopełniacz koniecznego koniecznej koniecznego koniecznych celownik koniecznemu koniecznej koniecznemu koniecznym biernik koniecznego konieczny konieczną konieczne koniecznych konieczne narzędnik koniecznym konieczną koniecznym koniecznymi miejscownik koniecznym koniecznej koniecznym koniecznych wołacz konieczny konieczna konieczne konieczni konieczne
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) zasadniczy, nieuchronny, bezwarunkowy, potrzebny, podstawowy, niezbędny
- antonimy:
- (1.1) niekonieczny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konieczność ż
- przysł. koniecznie
- związki frazeologiczne:
- warunek konieczny
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) necessary
- arabski: (1.1) ضروري
- bułgarski: (1.1) необходим
- czeski: (1.1) nutný
- duński: (1.1) nødvendig
- esperanto: (1.1) necesa
- francuski: (1.1) nécessaire, obligé, essentiel
- hiszpański: (1.1) necesario, indispensable
- japoński: (1.1) 不可欠
- niemiecki: (1.1) unerlässlich
- norweski (bokmål): (1.1) nødvendig
- norweski (nynorsk): (1.1) nødvendig
- nowogrecki: (1.1) απαραίτητος, αναγκαίος
- rosyjski: (1.1) необходи́мый
- szwedzki: (1.1) nödvändig
- ukraiński: (1.1) необхі́дний
- źródła: