pięciocyfrowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pięciocyfrowy (język polski)[edytuj]

pięciocyfrowa (1.1) liczba
wymowa:
IPA[ˌpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɔʦ̑ɨfˈrɔvɨ], AS[pʹi ̯ė̃ńćocyfrovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.asynch. ę akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) składający się z pięciu cyfr, mający pięć cyfr
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Trzydzieści lat temu numery były pięciocyfrowe, potem dodali jeszcze trójkę i szóstkę[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pięciocyfrowa liczba / suma • pięciocyfrowy kod / numer telefonu / wyświetlacz
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kilkucyfrowy, pięcioelementowy
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Kwietniewski, Blondynka z miasta Łodzi, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.