parlamentariusz
parlamentariusz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) wojsk. posłaniec wysyłany przez walczące strony w celu negocjacji; zob. też parlamentariusz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik parlamentariusz parlamentariusze dopełniacz parlamentariusza parlamentariuszy
parlamentariuszówcelownik parlamentariuszowi parlamentariuszom biernik parlamentariusza parlamentariuszy
parlamentariuszównarzędnik parlamentariuszem parlamentariuszami miejscownik parlamentariuszu parlamentariuszach wołacz parlamentariuszu parlamentariusze
- przykłady:
- (1.1) Ale zanim zjawi się ich parlamentariusz, gruppenfuehrer Wolf zdąży posłać na śmierć jeszcze kilkuset tych ogłupiałych szczeniaków - odezwał się Kloss.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wysłannik, negocjator
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. parlament m, parlamentarzysta m, parlamentarzystka ż, parlamentaryzm m
- przym. parlamentarny, wewnątrzparlamentarny
- przysł. parlamentarnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. parlementaire[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) parlimentaire, parlementaire
- białoruski: (1.1) парламенцёр m
- esperanto: (1.1) parlamentario
- francuski: (1.1) parlementaire
- niemiecki: (1.1) Parlamentär m
- rosyjski: (1.1) парламентёр m
- słowacki: (1.1) parlamentár m
- źródła:
- ↑ Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan), Stawka większa niż życie, 1967, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
