odtwarzacz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odtwarzacz (język polski)[edytuj]

odtwarzacz (1.1)
odtwarzacz (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. urządzenie odtwarzające dźwięk lub obraz i dźwięk
(1.2) inform. program komputerowy umożliwiający odtwarzanie dźwięku lub obrazu i dźwięku
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Przez przypadek usiadłam na odtwarzaczu Ilony.
składnia:
kolokacje:
(1.1) odtwarzacz kompaktowy, odtwarzacz płyt kompaktowych, odtwarzacz CD • odtwarzacz filmów / MP3 / DVD / blu ray
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) urządzenie
(1.2) program
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odtwarzanie n, odtworzenie n
czas. odtworzyć, odtwarzać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. odtwarzać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „odtwarzacz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.