kamilianin

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kamilianin (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. zakonnik ze zgromadzenia założonego w XVI w. przez św. Kamila de Lellis; zob. też kamilianie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wielką zasługą kamilianów była przeprowadzona przez nich reforma służby zdrowia, zapoczątkowana już w Hiszpanii przez św. Jana Bożego.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) klasztor / kościół / szpital / nowicjat / postulat kamilianów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zakonnik, osoba konsekrowana
hiponimy:
(1.1) zakon
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kamil mos, Kamila ż
forma żeńska kamilianka ż
przym. kamiliański
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. Kamil + -ianin, od imienia założyciela zakonu św. Kamila de Lellis
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Vera Schauber, Hanns Michael Schindler Święci na każdy dzień. Patroni naszych imion, tłum. Bogusław Widła, Świat Książki, Warszawa 2000, ISBN 8372276161, s. 358