caniculus
caniculus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) canīculus, canīculī (deklinacja II);
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik canīculus canīculī dopełniacz canīculī canīculōrum celownik canīculō canīculīs biernik canīculum canīculōs ablatyw canīculō canīculīs wołacz canīcule canīculī
- przykłady:
- (1.1) Erat sacerdōs rusticānus in Tusciā admodum opulentus. Hic canīculum sibi cārum, cum mortuus esset, sepelīvit in coemētērium[1]. → Był w Toskanii wiejski ksiądz, całkiem zamożny. On to drogiego sobie pieska, gdy [ten] umarł, pochował na cmentarzu.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ De Sacerdote Qui Caniculum Sepelivit, Facetiae, Poggio Bracciolini.