CzK

CzK (język polski)

wymowa:

‹czeka›, IPA: [ˈʧ̑ɛka], AS: [čeka]

​

znaczenia:

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego

(1.1) hist. akronim nazwy służby bezpieczeństwa ZSRR w latach 1917-1922

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	CzK	CzK
dopełniacz	CzK	CzK
celownik	CzK	CzK
biernik	CzK	CzK
narzędnik	CzK	CzK
miejscownik	CzK	CzK
wołacz	CzK	CzK

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) WCzK

synonimy:

(1.1) Czeka, CzeKa, WCzK

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Czeka n, CzeKa n, czekista m, czekistka ż, czekistówka ż

przym. czekistowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ros. ЧК < ros. Чрезвычайная комиссия < Всероссийская чрезвычайная комиссия по борьбе с контрреволюцией и саботажем → Wszechrosyjska Komisja Nadzwyczajna do Walki z Kontrrewolucją i Sabotażem

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) Ĉeka
• rosyjski: (1.1) ЧК

źródła: