znajdować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

znajdować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[znajˈdɔvaʨ̑], AS[znai ̯dovać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. znaleźć)

(1.1) zdobywać to, czego się szuka
(1.2) odkrywać coś wewnątrz czegoś lub na czymś
(1.3) przest. oceniać coś; określać swoje uczucia, stosunek do czegoś

czasownik zwrotny niedokonany znajdować się (dk. znaleźć się)

(2.1) być w jakimś miejscu
odmiana:
(1) koniugacja IV
(2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Nie mogę znaleźć kluczyków do samochodu.
(1.2) Znalazłam na ulicy 20 (= dwadzieścia) złotych!
(1.3) Jak znajdujesz nową dziewczynę Huberta? – Ona jest całkiem miła.
(2.1) Na szczycie wieży znajduje się stary zegar.
składnia:
(1) znajdować + B. (nie znajdować + D.)
(2.1) znajdować się + okolicznik miejsca
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wyszukiwać, przeszukiwać
(1.2) odkrywać, wykrywać, zauważać
(1.3) uważać, oceniać, mieć opinię o
(2.1) być, przebywać (zob. uwagi), st.pol. znachodzić się
antonimy:
(1.1-2) gubić, tracić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. znaleźć dk.
rzecz. znajdka ż, znajdowanie ndk., znalezienie dk., znalezisko, znalazca, znaleźne
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(2.1) „być”, ze względu na wiele znaczeń, ma odcień ogólny (mało precyzyjny); „przebywać” może określać pewną tymczasowość obecności; „znajdować się” sugeruje trwałość przebywania w jakimś miejscu
tłumaczenia:
źródła: