wyznawca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wyznawca (język polski)[edytuj]

wyznawcy (1.1) Kościoła scjentologów
wymowa:
IPA[vɨˈznafʦ̑a], AS[vyznafca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. ktoś, kto kultywuje jakąś religię, wyznaje ; zob. też wyznawca w Wikipedii
(1.2) przen. entuzjasta czyichś poglądów
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
(1.1-2) wyznawca + D.
kolokacje:
(1.1) wyznawca islamu / prawosławia / hinduizmu / voodoo • wyznawca szatana / diabła
(1.2) wyznawca papieża / czyjegoś światopoglądu / hipokryzjibezmyślność wyznawców • mieć swoich wyznawców
synonimy:
(1.1) czciciel
(1.2) sympatyk, zwolennik, pasjonat
antonimy:
(1.1) ateista
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) monoteista, politeista; animista, buddysta, chrześcijanin, hinduista, muzułmanin, taoista, żyd; innowierca, różnowierca; współwyznawca; bigot
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyznawanie n, wyznanie n
forma żeńska wyznawczyni ż
czas. wyznawać ndk., wyznać dk.
przym. wyznaniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: