żarliwy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

żarliwy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʒarˈlʲivɨ], AS[žarlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cechujący się dużym zapałem, oddaniem
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wasza Eminencja sam raczyłeś opowiadać, że konterfekt Madonny Gregoriańskiej jest owocem żarliwej modlitwy[1].
(1.1) Nie należy być ani nadto ufnym, ani zbyt banalnym, ani zbyt żarliwym[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) żarliwy antykomunista / komunista • żarliwy ideowiec / propagator / wyznawca / zwolennik • żarliwy obrońca / przeciwnik • żarliwy chrześcijanin / muzułmanin
synonimy:
(1.1) gorliwy, mocny, oddany, entuzjastyczny, gorący, namiętny, płomienny, zapalony, zaciekły, fanatyczny, zagorzały
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żarliwość ż, żar mrz
przysł. żarliwie
czas. rozżarzać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zofia Kossak, Błogosławiona wina, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.