sympatyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

sympatyk (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [sɨ̃mˈpatɨk], AS: [sỹmpatyk], zjawiska fonetyczne: nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która z czymś lub z kimś sympatyzuje
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniksympatyksympatycy
dopełniaczsympatykasympatyków
celowniksympatykowisympatykom
bierniksympatykasympatyków
narzędniksympatykiemsympatykami
miejscowniksympatykusympatykach
wołaczsympatykusympatycy
depr. M. i W. lm: (te) sympatyki
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) sympatyk partii
synonimy:
(1.1) zwolennik, stronnik
antonimy:
(1.1) wróg, przeciwnik
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sympatia ż, sympatyczność ż, sympatyzowanie n
forma żeńska sympatyczka ż
czas. sympatyzować ndk.
przym. sympatyczny
przysł. sympatycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. sympathizer
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=sympatyk&oldid=7976411”