ubek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ubek (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈubɛk], AS[ubek] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pogard. funkcjonariusz Urzędu Bezpieczeństwa (UB); później także Służby Bezpieczeństwa
odmiana:
(1.1) [1]
przykłady:
(1.1) Uważają, że to nie ubek Iksiński ich skrzywdził, lecz władza państwa, którego obywatelami byli i [2]
(1.1) Co ty, kurwa, wiesz o zabijaniu?” – to zdanie byłego ubeka, Franza Maurera, odmieniane na dziesiątki sposobów (…) stało się ukochanym cytatem używanym przez młodzież przy lada okazji[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) funkcjonariusz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ubecja ż
forma żeńska ubeczka ż
przym. ubecki
skr. UB
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. UB + -ek
uwagi:
(1.1) por. esbek
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „ubek” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1216.
  2. „Detektyw”, nr 3(151), Warszawa 1999.
  3. „Przekrój”, nr 2922. Kraków 2001.