pustynny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pustynny (język polski)[edytuj]

pustynna (2.1) roślinność
pustynny (2.1) ośrodek wypoczynkowy
wymowa:
IPA[puˈstɨ̃nːɨ], AS[pust•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.gemin. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z pustynią, pochodzący z terenów pustyni

przymiotnik jakościowy

(2.1) właściwy dla pustyni
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Przez każdą ze szczelin wciskał się pustynny pył.
(2.1) W miejscu, gdzie założyliśmy bazę, panował klimat pustynny.
(2.1) Krajobraz pustynny jest zdominowany przez piasek i słońce.
składnia:
kolokacje:
(1.1) adaks pustynnyfenek pustynnygazela pustynnagilak pustynnygrzechotnik pustynnyguziec pustynnykot pustynnykruk pustynnysieweczka pustynnaszczur pustynnyszczuroskoczek pustynnytajpan pustynnywaran pustynnyżółw pustynnygatunek / lak / lakier pustynny • czechosłowacki kamuflaż / polski mundur pustynny • pseudomysz pustynnaszarańcza pustynnaglazura / polewa / roślinność pustynna • operacja "Pustynna Burza" • biegacze pustynne • koczownicze ludy pustynne
(2.1) charakter / klimat / krajobraz / rejon / teren pustynny • strefa pustynna • warunki pustynne • czerwonobure gleby pustynne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pustynnienie n, pustynia ż, pustynność ż
przysł. pustynnie
przym. półpustynny
czas. spustynnieć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pustynia + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: